ตามรอยนายกรัฐมนตรีและคณะที่ภูเก็ตแซนด์บ็อกซ์

เพลง ปราสาททราย (สุรสีห์ อิทธิกุล)

กว่าจะรวมจิตใจ
เก็บทรายสวยสวยมากอง
ก่อปราสาทสักหลัง
ก่อกำแพงประตู
ก่อสะพานสร้างเป็นทาง
ทำให้เป็นดังฝัน

ก่อนที่ฉันจะได้เห็นทุกอย่าง
อย่างที่ฝันที่ฉันทุ่มเท
น้ำทะเลก็สาดเข้ามา

ไม่เหลืออะไรเลย...
แหลกสลายลงไปกับตา
เหลือเพียงทรายที่ว่างเปล่า
กับน้ำทะเลเท่านั้น
ไม่เหลืออะไรเลย
จากที่เคยมีความใฝ่ฝัน
ไร้กำลังจะสร้างใหม่ให้เหมือนเดิม



ไม่เหลืออะไรเลย...

โครงการภูเก็ตแซนด์บ็อกซ์ที่ท่านนายกให้นิยามว่าคือปราสาททราย ทำให้หลายฝ่ายเกิดวิตกจริตว่าเป็นลางไม่ดีเสียแล้ว เพราะปราสาททรายเป็นสัญลักษณ์ของความฝันสวยหรูที่กลวง ๆ พยายามทุ่มเทสุด ๆ กับการสร้างมัน แต่แล้วสุดท้ายก็ ไม่เหลืออะไรเลย...อันที่จริงแซนด์บ็อกซ์ก็ไม่เคยมีใครแปลว่าปราสาททรายเลยนะครับ ไม่รู้ใครบอกท่าน หรือท่านเข้าใจไปเอง

ถัดมาอีก 1 วัน เวลาตีสามของวันที่ 1 ต่อเนื่องเช้าวันที่ 2 ก.ค.64 ที่ตึกแถว 4 ชั้น ซอยพญานาค ถนนบรรทัดทอง แขวงถนนเพชรบุรี เขตราชเทวี กทม. เกิดเหตุนายเป็งกี แซ่เตีย อายุ 84 ปี โดดลงมาจากชั้นที่ 2 ของบ้าน นอนหงายมีแผลศีรษะแตก ร่างกายแขนขาหักผิดรูป นอนรอความช่วยเหลืออยู่สองชั่วโมง เพราะเจ้าหน้าที่กู้ภัยไม่กล้าเข้าไปช่วยเมื่อรู้ว่าลูกสาวติดโควิด จึงต้องรอผลการตรวจโควิดก่อน ในที่สุดนายเป็งกี่ก็เสียชีวิตในเวลาตีห้า สาเหตุที่นายเป็งกี่ฆ่าตัวตายเกิดจากความเครียดที่ น.ส.ปราณีลูกสาวซึ่งเป็นผู้ป่วยติดเตียงและติดเชื้อโควิด-19 อยู่ระหว่างรอเตียงจนตาย(อีกแล้ว)                                                                       

คุณเป็งกี่...ไม่เหลืออะไรเลย ลูกสาวตายไปต่อหน้าต่อตา
โครงการภูเก็ตแซนด์บ็อกซ์นี้ดีนะครับ แต่ผมว่าเรายังไม่พร้อม เพราะในเมืองอื่น ๆโดยเฉพาะกรุงเทพฯยังมีอัตราการระบาดอยู่ค่อนข้างสูง ทำให้ผมเชื่อว่าจะมีนักท่องเที่ยวเข้ามาน้อยมาก เพราะจะไม่กล้าหรือสามารถไปเที่ยวต่อที่จังหวัดอื่น ๆ หรืออาจไปเจอมาตรการกักตัวของแต่ละจังหวัดให้เป็นอุปสรรคอีก จะมีสักกี่คนครับที่อยากจะมาเมืองไทยเพียงมาที่ภูเก็ตจังหวัดเดียว ถึงแม้ว่าบางท่านอาจจะยืนยันมีคนที่จะมาเที่ยวที่ภูเก็ตที่เดียวจำนวนมาก ผมอยากถามว่า แล้วบรรดาร้านรวงทั้งหมดในภูเก็ตได้เปิดรองรับนักท่องเที่ยวจำนวนดังกล่าวแล้วหรือครับ บางร้านที่มีกำลังพอที่จะเปิดได้ เมื่อเปิดไปจะมีคนมาซื้อของคุ้มค่าการเปิดร้านหรือไม่ นักท่องเที่ยวสามารถซื้อของที่ระลึก ของฝาก หรือกินอาหาร นั่งดื่มเบียร์ นั่งเตียงผ้าใบชายหาดสั่งซีฟู้ดมากินได้เหมือนที่เคยทำไหม ถ้านักท่องเที่ยวมาเดินไปเดินมาแล้วพบแต่ร้านค้าที่ปิด...ปิด...ปิด แล้วก็ปิด เขาจะรู้สึกอย่างไร

เมื่อวานนี้(2 ก.ค.) ได้มีนักท่องเที่ยวกลุ่มหนึ่งจากโครงการ ได้เดินทางไปที่อุทยานแห่งชาติสิรินาถ เพื่อตามรอยนายกรัฐมนตรีและคณะของไทยที่เคยมานั่งจิบกาแฟ ที่ริมทะเล...เราฮาเราเฮด้วยกัน นักท่องเที่ยวคงอยากมานั่งจิบกาแฟชิลชิล ลมเย็น ๆจากอันดามันปะทะผิวกาย เสียงคลื่นขับกล่อมให้เริงรมย์ ได้สัมผัสความสุขอันล้นพ้นแบบคณะผู้นำของไทย แต่เมื่อไปถึง...นักท่องเที่ยวได้อุทานว่า

 

Oh! My God. There is nothing.

ไม่เหลืออะไรเลย!!!...